Ik kan altijd nog kijken met mijn hart

IK KAN ALTIJD NOG KIJKEN MET MIJN HART 

 

Vanmiddag heb ik een afspraak met een jongedame, Miranda Blomsma, waarvan ik eigenlijk alleen weet dat ze slecht kan zien. Maar dat is iets wat ik in eerste instantie niet eens doorheb. Want als ze ineens voor me staat, is het eerste wat ik zie een prachtige meid met een stralende glimlach. Pas als ze begint te praten, merk ik dat ze een beetje langs me heen kijkt. En dan nóg heb ik het niet door dat Miranda nog maar een héél klein beetje kan zien, slechts 5%. Voor haar ben ik een wazige vlek. Wat is er met haar gebeurd?

 

 

 

 

Help, ik kan het schoolbord niet meer lezen!

Miranda heeft een leuk leventje als ze op haar 17e jaar in de klas ineens merkt dat ze de tekst  op het schoolbord amper meer kan zien. Binnen een mum van tijd zit ze bij de oogarts. Deze constateert een progressieve oogziekte bij haar. Op dat moment heeft ze nog maar 30% van haar gezichtsvermogen. Dat was natuurlijk een flinke schok. Maar ze laat zich niet uit het veld slaan en pakt haar leventje zo snel mogelijk weer op. Nou ja, eigenlijk verstopt ze haar gevoelens en wil ze er zo weinig mogelijk aandacht op vestigen. En dat houdt ze heel lang vol.

 

 

Een droom wordt werkelijkheid

Miranda krijgt een baan en ontmoet haar lieve partner. Haar passie is om iets voor anderen te betekenen. En ze heeft een droom: mensen met een belemmering bij elkaar brengen en hun sociale netwerk vergroten. Samen leuke dingen doen en er voor elkaar zijn. Ze legt haar idee voor aan Mikado, die hierop enthousiast reageert en haar graag wil ondersteunen. Er wordt een bijeenkomst gepland waarvoor aankondigingen worden geplaatst in de Duivenpost en de Gelderlander, flyers worden uitgedeeld en organisaties benaderd.
Het is oktober 2015 en Miranda is zenuwachtig als de allereerste bijeenkomst voor de deur staat. Zouden er wel mensen komen? En ze kwamen: 6 jongeren kwamen er op haar oproep af. Het werd direct een bijzondere avond, want de jongeren gaven zich stuk voor stuk helemaal bloot. Er was direct een samenhorig gevoel van vertrouwen en veiligheid. Miranda’s droom was uitgekomen!

 

 

Stichting Uniek

Inmiddels is de oprichting van Stichting Uniek alweer 1 jaar een feit. Uniek biedt mensen met een belemmering of beperking van 18 tot 30 jaar een veilige plek waar ze elkaar op een laagdrempelige manier kunnen ontmoeten en ervaringen kunnen delen. Omdat ze zelf niet snel sociale contacten durven of kunnen opbouwen, bestaat de kans dat ze in een sociaal isolement terecht komen. Uniek probeert dit te voorkomen door deze jongvolwassenen met een belemmering of beperking de gelegenheid te bieden om stapje voor stapje sociale contacten op te bouwen en sociaal zelfstandiger te worden. Minimaal één keer per maand worden er leuke activiteiten georganiseerd, waarbij lol hebben vooral belangrijk is.
Haar werk wordt beloond met de Jongerenprijs 2016 tijdens de vrijwilligersavond van de gemeente Duiven.

 

 

Dankbaar voor de depressie

Tot nu toe klinkt alles als muziek in de oren, vind je niet? Ondertussen wordt het zicht van Miranda echter steeds minder. Ze ontwikkelt een sterke intuïtie en probeert de problemen te omzeilen; ze wil en kan  haar visuele beperking gewoonweg niet accepteren. Maar op een dag valt ineens het doek: ze belandt in een heftige depressie.
Ik ben een beetje verbaasd als ze zegt dat ze achteraf dankbaar is dat het zover is gekomen. Ze zit weliswaar nog in het herstelproces, maar heeft zichzelf weer helemaal terug gevonden. Door de depressie heeft ze geleerd haar oogziekte te accepteren. Daarnaast gaat ze binnenkort naar revalidatiecentrum Het Loo Erf in Apeldoorn om te leren zo zelfstandig mogelijk te blijven en om te gaan met hulpmiddelen.

 

 

Van cocon naar vlinder

Uniek is en blijft nog steeds een passie voor Miranda. Er is er zelfs een nieuwe passie bijgekomen: modellenwerk. Wanneer ze door een fotograaf op de foto wordt gezet, merkt ze dat ze het heerlijk vindt om voor de camera te staan. Niet als zwaar opgemaakt model, maar gewoon zoals ze is: puur en naturel. Niet omdat ze denkt dat ze perfect is, maar omdat ze haar unieke ik wil laten zien. Zonder poespas.
Het past helemaal bij de manier waarop Miranda in het leven staat en wat ze ook benadrukt bij Uniek: Volg je hart! Maak stappen en geloof in jezelf. Het gaat niet om het resultaat maar om het feit dat je het doet.

 

 

Dagen na het gesprek met Miranda denk ik nog steeds aan haar. In mijn auto ergens naar toe rijden, koken of televisie kijken: Hoe zou Miranda dat oplossen? We kunnen allemaal veel van deze mooie meid leren! Ik wens haar veel succes tijdens het revalidatieproces.
En o ja, sinds kort vlogt Miranda over haar leven.  Meekijken kan via https://www.facebook.com/onbeschrijflijk/.